Ургамлын эмнэх чадвар

(Тус сайтад тавигдсан материал нь  "Увдист цэцэгсийн ертөнц" ТББ-ын дэргэдэх клубын өмч бөгөөд хуулийн дагуу хамгаалагдсан тул хуулбарлан ашиглахыг хориглоно.)

 Эмэг эх минь намар болохоор ууланд гарч аньсны навч, жимс түүгээд навчийг нь байшингийн сүүдэр дагуулан нямбайлан хатаадагсан. Намайг ханиад хүрчихвэл өнөөхөөсөө авч хандлаад л уулгаж гарна даа. Улаарч хүрэнтээд гашуу оргиулсан аньсны хандыг дуртай дургүй ууна. Эмээ хажуугаас салахгүй харж байгаад уулгана. Өвөө элсэн чихэр холих горимын санал гаргавч эмээ юу гэж зөвшөөрөх вэ дээ. Бид хоёрыг хоёуланг нь жанжиндаад дуугүй болгоно. Голын эрэг дээр буудалцаж тоглодог сөд өвсийг гэдэс өвдөхөөр уулгана. Бас хоолой өвдвөл өнөөх аньснаас ч гашуун царванг ( одоо ч аманд амтагдаж байна) буцалгаж хоолой зайлуулна. Сайн зайлвал эмээ нандин чавгаар урамшуулна. Өвөө бол бүр ярилтгүй, нууж байгаад "Нислэг" гэх исгэлэн чихэр сэм атгуулна.
Энэ мэтчилэн дурдахад бидний өвөг дээдэс ургамлын анагаах чадварыг эртнээс таньж амьдрал ахуйдаа ашиглаж ирсэн түүх баялаг ч зөвхөн хамгийн түгээмлийг нь бид мэднэ. Мэдэхгүй нь түүнээс ч олон байж магад.

Өвс ургамал гэдэг хосгүй эмний талаар нэгэн сонирхолтой зүйл хэлье. Миний хүү хоолой нь байнга өвддөг байлаа. Тэгтэл Төрийн Соёрхолт жүжигчин одоо бол МУГЖ Ц.Төмөрбаатар ах надад нэг сонин зүйл зааж өгсөн юм. Тэр нь юу вэ гэвэл тарваганы ходоодоор эмчлэх арга. Тарвага өөрөө өвсний сорыг иддэг болохоор ходоодонд нь өвс тэр чигээрээ байдаг юм байна лээ. Чонын ходоод их өмхий байдаг шүү дээ. Гэтэл тарваганых тийм биш. Бүр гаа шиг өвсний хандмал шиг үнэртдэг юм байна лээ. Тэр өвсийг нь аваад халуун усанд дэвтээж хоолойг нь зайлж, бас самбай даавуунд ороогоод хоолойг нь боогоод хонуулчихдаг юм. Хэрэглэж үзсэн болохоор үр дүнг нь баталж байна.
Өвс ургамал байгаль дээр байхдаа төдийгүй ходоодонд орсон хойноо ч ашиг тусаа өгдөг юм байна лээ. Ёстой гайхамшигтай.  

"Увдист цэцэгс бүжих ертөнц" бүлгийн гишүүн

Д. Золзаяа